Diagnoza logopedyczna
Jest to spotkanie, którego celem jest zbadanie występowania zaburzeń logopedycznych oraz określenie objawów i tendencji rozwojowych zaburzenia.
Diagnoza obejmuje:
- wywiad z rodzicami bądź opiekunami dziecka,
oraz badanie:
- poziomu rozumienia mowy,
- stopnia rozwoju mowy czynnej,
- budowy i sprawności narządów artykulacyjnych,
- czynności fizjologicznych w obrębie narządu mowy,
- poprawności artykulacyjnej i fonacyjnej,
- słuchu fonemowego.
W niektórych przypadkach zachodzi potrzeba konsultacji specjalistycznych z psychologiem, neurologiem, laryngologiem lub innymi specjalistami.
Konsultacja logopedyczna
Konsultacja logopedyczna dziecka to spotkanie ze specjalistą, podczas którego rodzic może przedstawić swoje obserwacje na temat rozwoju mowy dziecka, podzielić się obawami. Logopeda obserwuje dziecko, nawiązuje z nim kontakt, dopytuje rodzica o przebieg rozwoju, przegląda dokumentację medyczną lub z przebiegu dotychczasowego leczenia. Konsultacja kończy się przekazaniem rodzicowi informacji zwrotnych o rozwoju mowy dziecka.
Terapia logopedyczna
Zajęcia przeznaczone są dla dzieci, które prezentują opóźniony rozwój mowy, zaburzenia mowy czy wady wymowy.
Po dokonaniu oceny poziomu komunikacji dziecka terapeuta ustala indywidualny plan pracy uwzględniając potrzeby oraz możliwości Małego Klienta. Korzystając z wielu „narzędzi” logopedycznych, posiadając umiejętności komunikowania się oraz umiejętności motywowania do pracy, w atmosferze zabawy specjalista poprawia funkcjonowanie dziecka w danym obszarze.
Terapia ręki
Terapia Ręki ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak również dostarczania wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania. Ale przede wszystkim służy do osiągnięcia samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego. Terapia ręki uczy cierpliwości i stymuluje koncentrację uwagi. Stanowi doskonałe uzupełnienie terapii logopedycznej, dzięki silnej podstawie neurofizjologicznej (biologiczne podłoże powiązania precyzji ruchów palców dłoni z jakością wymowy i rozwojem mowy). Ćwiczenia dobierane są przez terapeutę indywidualnie do potrzeb i sprawności każdego dziecka.
Wczesna nauka czytania
Wczesna nauka czytania jest dla mózgu niezwykle stymulująca, bowiem pobudza do pracy obie jego półkule. Taka wszechstronna stymulacja sprzyja ogólnemu rozwojowi języka. Oddziałuje na wszystkie procesy związane z nauką czytania, m.in. na pamięć słuchową, analizę i syntezę wzrokową oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Pozwala nauczyć się czytać nie tylko małym, zdrowym dzieciom, ale także tym niesłyszącym, zagrożonym dysleksją, autystycznym oraz dzieciom z innymi dysfunkcjami rozwoju.